Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2016

Ιστορική η αγροτική κινητοποίηση στο Κεφαλόβρυσο

       Ιστορική η αγροτική κινητοποίηση στο Κεφαλόβρυσο





  Ακόμη και παλιοί αγροτοσυνδικαλιστές που βρέθηκαν σήμερα στο μπλόκο του Κεβαλόβρυσου Αιτωλικού , είπαν πως τέτοια συγκέντρωση αγροτών δεν έχουν ξαναδεί. Η κινητοποίηση θύμιζε τις μεγάλες κινητοποιήσεις στη γέφυρα του Αχελώου την δεκαετία του ’80 ή αυτήν του Ευήνου την δεκαετία του ’90 και μπορεί κάλλιστα να χαρακτηριστεί ιστορικής σημασίας, ειδικά εξαιτίας της μαζικότητας αλλά και της ενότητας που την διέπει.

Εκατοντάδες τρακτέρ και αγροτικά οχήματα αλλά και ομόνοια μεταξύ των αγροτών που βρέθηκαν εκεί από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους για μια σειρά από καυτά προβλήματα που ακουμπούν το σύνολο σχεδόν του αγροτικού κόσμου, μιας και λίγο έως πολύ κανείς δεν μένει ανεπηρέαστος.
Δεν έλειψαν βέβαια και οι διαφωνίες, τόσο για οργανωτικά ζητήματα, όσο και για θέματα λειτουργίας της Συντονιστικής και τον ρόλο μελών της. Η ενότητα όμως θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Αξιοσημείωτη είναι και η παρουσία νέων αγροτών.

Είναι που είσαι χάπατο βρε ηλίθιε

Είναι που είσαι χάπατο βρε ηλίθιε





22 Ιαν, ’16,

Αν παρεξηγήθηκε κανένας που είπαν τον Αλέξη ηλίθιο, να σηκώσει το χέρι, όπως στο σχολείο.
Αν, όμως, σηκώσει το χέρι, να ξέρει πως θα είναι πιο εύκολο για τους υπόλοιπους να του το κόψουν.
Όποιος νόμιζε πως ο δόκτορας απευθυνόταν στον Αλέξη, όταν είπε το «ηλίθιος»:

Μέγα λάθος.

Ο Αλέξης και ήξερε και ξέρει και θα εφαρμόσει μέχρι κεραίας ό,τι του προστάξει ο εισπράκτορας του Βερολίνου.
Ο Αλέξης ήξερε τι υπέγραφε και τι σας έφερε να νομιμοποιήσετε.

Ο δόκτορ σε εσάς απευθυνόταν, βρε χάπατα, αν δεν το καταλάβατε.
Σας είπε ηλίθιους και με το δίκιο του.

Στο πρόσωπο του εκπρόσωπού σας, σε εσάς απευθυνόταν, βρε ευρωλιγούρια.

Δεν είσαι ηλίθιος που πας και ψηφίζεις ΟΧΙ και σε ένα μήνα δίνεις εξουσία σε αυτόν που το ΟΧΙ, το έκανε ΝΑΙ;

Δεν είσαι ηλίθιος, που ψηφίζεις ΝΑΙ και σε 5 μήνες κουνάς τις γραβάτες, λες και παρακολουθείς BOCA JUNIORS – FLAMENGO;

Δεν είσαι ηλίθιος που χέστηκες το καλοκαίρι που έκλεισαν οι τράπεζες για να μην χάσεις τις υπέρογκες καταθέσεις των 50-60€, τις οποίες στις κατάσχεσαν μετά;

Δεν είσαι ηλίθιος, που δεν διάβασες ούτε μια σελίδα από το μνημόνιο και πήγες και ψήφισες αυτόν που το υπέγραψε, ο οποίος ούτε και αυτός είχε διαβάσει τι υπέγραφε;

Δεν είσαι ηλίθιος, που ζητιανεύεις για δουλειά στο όνομα της ανταγωνιστικότητας;

Δεν είσαι ηλίθιος που εξαγοράζεσαι για μια θεσούλα και μερικά ψίχουλα στο παντελόνι, τα οποία σου τα παίρνουν όποτε χρειάζονται, στο όνομα της εθνικής ανάγκης και της διασφάλισης της χώρας στην ευρωπαϊκή της πορεία;

Δεν είσαι ηλίθιος που στέκεσαι στην ουρά του ΟΑΕΔ, αντί να στέκονται κάποιοι μπροστά στο τέλος που τους αξίζει;

Δεν είσαι ηλίθιος που μετά από 45 μειώσεις των συντάξεων, το μόνο που έχεις να κάνεις, είναι να τσακώνεσαι στην ουρά των τραπεζών με τον άλλον κακομοίρη συνταξιούχο για το ποιος θα πληρώσει πρώτος τα χαράτσια;

Δεν είσαι ηλίθιος που μετά από 6 χρόνια, νόμιζες πως εσύ θα την βγάλεις καθαρή και μόλις πήρε φωτιά και το δικό σου το χωράφι, αποφάσισες να αφήσεις το καφενείο για να παίξεις πρέφα στο μπλόκο;

Δεν είσαι ηλίθιος που ακόμη θες να το κουβεντιάσεις με τους εξουσιαστές σου, αντί να βουτήξεις την βρεγμένη σανίδα;

Δεν είσαι ηλίθιος που ενημερώνεσαι και καθοδηγήσαι από χρεοκοπημένα και ξεπουλημένα ΜΜΕ;

Δεν είσαι ηλίθιος που πιστεύεις πως θα αλλάξεις τον λύκο δίνοντάς του καραμέλες, ενώ εκείνος σου ζητάει το αίμα σου;

Δεν είσαι ηλίθιος που απαιτείς το μέλλον σου πίνοντας φραπόγαλο και χαλβαδιάζοντας στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ με καμιά ξεπλυμένη;

Δεν είσαι ηλίθιος που το κερί την Κυριακή πάει σύννεφο και έξω από την εκκλησία, κάποιοι ζητιανεύουν για το γάλα των παιδιών τους;

Δεν είσαι ηλίθιος που μισείς τον άνθρωπο με το διαφορετικό χρώμα, ενώ τις μεγαλύτερες καταστροφές τις έχεις πάθει από τους ομογάλακτούς σου;

Τέλος, δεν είσαι ηλίθιος που ακόμη κάθεσαι στον καναπέ σου και περιμένεις να σου πουν τα κωλοκάναλα πότε να σηκωθείς και μέχρι που να φτάσεις την επανάστασή σου, ώστε να μην κινδυνέψουν και τα συμφέροντά σου;

Γι’ αυτό σας λέω συντρόφια.

Ο Τζίφρας δεν είναι ηλίθιος.

Σε εμάς απευθυνόταν ο δόκτορας, γιατί, μετά από 6 χρόνια, έχει το δικαίωμα να σε λέει ηλίθιο που συνδιαλέγεσαι ακόμη μαζί του.

Σάββατο 9 Ιανουαρίου 2016

Ο μοναχικός θρήνος – το ζεϊμπέκικο


 Ο μοναχικός θρήνος – το ζεϊμπέκικο




Το ζεϊμπέκικο δύσκολα χορεύεται. Δεν έχει βήματα· είναι ιερατικός χορός με εσωτερική ένταση και νόημα που ο χορευτής οφείλει να το γνωρίζει και να το σέβεται.
Είναι η σωματική έκφραση της ήττας. Η απελπισία της ζωής. Το ανεκπλήρωτο όνειρο. Είναι το «δεν τα βγάζω πέρα». Το κακό που βλέπεις να έρχεται. Το παράπονο των ψυχών που δεν προσαρμόστηκαν στην τάξη των άλλων.
Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται ποτέ στην ψύχρα ει μη μόνον ως κούφια επίδειξη. Ο χορευτής πρέπει πρώτα «να γίνει», να φτιάξει κεφάλι με ποτά και όργανα, για να ανέβουν στην επιφάνεια αυτά που τον τρώνε. Η περιγραφή της προετοιμασίας είναι σαφής:
Παίξε, Χρήστο, το μπουζούκι,
ρίξε μια γλυκιά πενιά,
σαν γεμίσω το κεφάλι,
γύρνα το στη ζεϊμπεκιά.
(Τσέτσης)

Ο αληθινός άντρας δεν ντρέπεται να φανερώσει τον πόνο ή την αδυναμία του· αγνοεί τις κοινωνικές συμβάσεις και τον ρηχό καθωσπρεπισμό. Συμπάσχει με τον στίχο ο οποίος εκφράζει σε κάποιον βαθμό την προσωπική του περίπτωση, γι' αυτό επιλέγει το τραγούδι που θα χορέψει και αυτοσχεδιάζει σε πολύ μικρό χώρο ταπεινά και με αξιοπρέπεια. Δεν σαλτάρει ασύστολα δεξιά κι αριστερά· βρίσκεται σε κατάνυξη. Η πιο κατάλληλη στιγμή για να φέρει μια μαύρη βόλτα είναι η στιγμή της μουσικής γέφυρας, εκεί που και ο τραγουδιστής ανασαίνει.
Ο σωστός χορεύει άπαξ· δεν μονοπωλεί την πίστα. Το ζεϊμπέκικο είναι σαν το «Πάτερ Ημών». Τα είπες όλα με τη μία.
Τα μεγάλα ζεϊμπέκικα είναι βαριά, θανατερά:
Ίσως αύριο χτυπήσει πικραμένα
του θανάτου η καμπάνα και για μένα.
(Τσιτσάνης)
 *****
Τι πάθος ατελείωτο που είναι το δικό μου,
όλοι να θέλουν τη ζωή κι εγώ το θάνατό μου.
(Βαμβακάρης) 


Το ζεϊμπέκικο δεν σε κάνει μάγκα*· πρέπει να είσαι για να το χορέψεις. Οι τσιχλίμαγκες με το τζελ που πατάνε ομαδικά σταφύλια στην πίστα εκφράζουν ακριβώς το χάος που διευθετεί η εσωτερική αυστηρότητα και το μέτρο του ζεϊμπέκικου.
Το ζεϊμπέκικο δεν χορεύεται σε οικογενειακές εξόδους ή γιορτές στο σπίτι· απάδει προς το πνεύμα. Πόσο μάλλον όταν υπάρχουν κουτσούβελα που κυκλοφορούν τριγύρω παντελώς αναίσθητα.
Είναι χορός μοναχικός. Όταν το μνήμα χάσκει στα πόδια σου, ο τόπος δεν σηκώνει άλλον. Είναι προσβολή να ενοχλήσει μια ξένη κι απρόσκλητη παρουσία. Γι' αυτό κάποιοι ανίδεοι αριστεροί διανοούμενοι ερμήνευσαν την επιβεβλημένη ερημία του χορού με τα δικά τους φοβικά σύνδρομα· αποκάλεσαν το ζεϊμπέκικο «εξουσιαστικό χορό», που περιέχει, δήθεν, μια «αόρατη απειλή». Είδαν, φαίνεται, κάποιον σκυλόμαγκα να χορεύει και τρόμαξαν. Όμως, και έναν κυριούλη αν ενοχλήσεις στο βαλσάκι του, κι αυτός θα αντιδράσει.

Το ζεϊμπέκικο δεν είναι γυναικείος χορός. Απαγορεύεται αυστηρώς σε γυναίκα να εκδηλώσει καημούς ενώπιον τρίτων· είναι προσβολή γι' αυτόν που τη συνοδεύει. Αν δεν είναι σε θέση να ανακουφίσει τον πόνο της, αυτό τον μειώνει ως άντρα και δεν μπορεί να το δεχτεί. Και στο μάτι δεν κολλάει.
Μια γυναίκα δεν είναι μάγκας· είναι θηλυκό ή τίποτα. Κι ένας άντρας, πρώτα αρσενικό και μετά όλα τ' άλλα. Αυτό είναι το αρχέτυπο. Κι αν το εποικοδόμημα γέρνει καμιά φορά χαρωπά, η βάση μένει ακλόνητη. Εξαιρούνται οι γυναίκες μεγάλης ηλικίας που μπορεί να έχουν προσωπικά βάσανα: χηρεία ή πένθος για παιδιά. (Κι όμως είδα σπουδαίο ζεϊμπέκικο από δύο γυναίκες· τη Λιλή Ζωγράφου, που αυτοσχεδίαζε έχοντας αγκαλιάσει τον εαυτό της από τους ώμους με τα χέρια χιαστί σαν αρχαία τραγωδός· και μια νεαρή πουτάνα σε ένα καταγώγιο των Τρικάλων, πιο αυτεξούσια απ' όλους τους αρσενικούς εκεί μέσα.)
Η μεγάλη ταραχή είναι οι χωρικοί. Σε πλατείες χωριών, με την ευκαιρία του τοπικού πανηγυριού ή άλλης γιορτής, κάτι καραμπουζουκλήδες ετεροδημότες χορεύουνε ζεϊμπέκικο στο χώμα· προφανώς για να δείξουνε στους συγχωριανούς τους πόσο μάγκες γίνανε στην πόλη. Οι άνθρωποι της υπαίθρου δεν έχουν μπει στο νόημα κι ούτε μπορούν να εννοήσουν. Τα δικά τους ζόρια είναι κυκλικά· έρχονται, περνάνε και ξαναέρχονται σαν τις εποχές του χρόνου. Δεν είναι όλη η ζωή ρημάδι. Γι' αυτό χορεύουν εξώστρεφα, κάνουν φούρλες, σηκώνουν το γόνατο ή όλο το πόδι, κοιτάνε τους γύρω αν τους προσέχουν, χαμογελάνε χορεύοντας. Μιλάνε με τον Θεό των βροχών και του ήλιου, όχι τον σκοτεινό Θεό του χαμόσπιτου και των καταγωγίων.
Δεν γίνεται καν λόγος για το τσίρκο που χορεύει επιδεικτικά, σηκώνει τραπέζια με τα δόντια και ισορροπεί ποτήρια στο κεφάλι του. Ή τη φρικώδη καρικατούρα ζεϊμπέκικου που παρουσιάζουν οι χορευτές στις παλιές ελληνικές ταινίες και προσφάτως στα τηλεοπτικά σόου.


Το ζεϊμπέκικο είναι κλειστός χορός, με οδύνη και εσωτερικότητα. Δεν απευθύνεται στους άλλους. Ο χορευτής δεν επικοινωνεί με το περιβάλλον. Περιστρέφεται γύρω από τον εαυτό του, τον οποίο τοποθετεί στο κέντρο του κόσμου. Για πάρτη του καίγεται, για πάρτη του πονάει και δεν επιζητεί οίκτο από τους γύρω. Τα ψαλίδια, τα τινάγματα, οι ισορροπίες στο ένα πόδι είναι για τα πανηγύρια. Το πολύ να χτυπήσει το δάπεδο με το χέρι «ν' ανοίξει η γη να μπει». Και, όσο χορεύει, τόσο μαυρίζει. Πότε μ' ανοιχτά τα μπράτσα μεταρσιώνεται σε αϊτό που επιπίπτει κατά παντός υπεύθυνου για τα πάθη του και πότε σκύβει τσακισμένος σε ικεσία προς τη μοίρα και το θείο.
Τα παλαμάκια που χτυπάνε οι φίλοι ή οι γκόμενες καλύτερα να λείπουν. Ο πόνος του άλλου δεν αποθεώνεται. Το πιο σωστό είναι να περιμένουν τον χορευτή να τελειώσει και να τον κεράσουν. Να πιούνε στην υγειά του· δηλαδή να του γιάνει ο καημός που τον έκανε να χορέψει.

Ειπώθηκε πως το ζεϊμπέκικο σβήνει. Ο αρχαϊκός χορός της Θράκης που τον μετέφεραν οι ζεϊμπέκηδες στη Μικρά Ασία και τον επανέφεραν στην Ελλάδα οι πρόσφυγες του 1922 έχει ολοκληρώσει τον ιστορικό του κύκλο· δεν έχει θέση σε μια νέα κοινωνία με άλλα αιτήματα και άλλες προτεραιότητες. Μπορεί και να γίνει έτσι. Αν χαθούν η αδικία, ο έρωτας και ο πόνος· αν βρεθεί ένας άλλος τρόπος που οι άντρες θα μπορούν να εκφράζουν τα αισθήματά τους με τόση ομορφιά και ευγένεια, μπορεί να χαθεί και το ζεϊμπέκικο.
Όμως βλέπεις μερικές φορές κάτι παλικάρια να γεμίζουν την πίστα με ήθος και λεβεντιά που σε κάνουν να ελπίζεις όχι απλώς για τον συγκεκριμένο χορό, αλλά για τον κόσμο ολόκληρο.
---------
* Ο μάγκας είναι άντρας σεμνός, καλοντυμένος και μοναχικός. Δεν είναι επιδεικτικό κουτσαβάκι και αλανιάρης. Όπως αναφέρεται και στο Μείζον Ελληνικό Λεξικό, «μάγκας: έξυπνος και με συμπεριφορά που ταιριάζει σε άντρα».


 https://www.youtube.com/watch?v=328Dx2m75TE